Voor de bescherming van bedrijfsgeheimen is nog niet zo lang geleden een aparte wet in het leven geroepen: de Wet Bescherming Bedrijfsgeheimen. Een handig instrument voor ondernemers om tegen concurrenten op te treden. Bedrijfsgeheimen zijn immers een belangrijke asset om de voorsprong op jouw concurrent te behouden, en dus is het goed dat de wet een concrete en duidelijke bescherming biedt. Maar niet alles kan zomaar onder de noemer “bedrijfsgeheim” worden gebracht. Onlangs greep de eisende partij in een rechtszaak mis: de betreffende informatie – onder andere gegevens over potentiële klanten – kon niet als bedrijfsgeheim worden gezien en mocht dus vrijelijk gedeeld en gebruikt worden.
Locus Robotics is een onderneming die technische oplossingen biedt voor de logistieke sector. Een van haar werknemers zegde zijn baan als sales executive op, en ging vervolgens aan de slag bij HAI Robotics – een concurrent van Locus. In voorbereiding op zijn nieuwe baan stuurde de ex-werknemer aan HAI, zijn nieuwe werkgever, een uitgebreid marktonderzoek, inclusief lijsten met onder meer (financiële) informatie over potentiële klanten.
Voormalig werkgever Locus ontdekte de mail per toeval omdat de ex-werknemer die per ongeluk ook naar zijn oude werkmail had gestuurd. Reden voor Locus om naar de rechter te stappen, want zij was van mening dat hier bedrijfsgeheimen worden gedeeld die concurrent HAI niet mag gebruiken zonder haar toestemming.
Wat is een bedrijfsgeheim?
Maar stond Locus in dit geval ook in haar recht? Zoals gezegd is niet alle informatie een bedrijfsgeheim:
1) Het moet gaan om geheime informatie (dusdanig geheim dat de informatie, kort gezegd, niet algemeen bekend of voor outsiders gemakkelijk toegankelijk is);
2) die handelswaardewaarde heeft juist vanwege dat geheime karakter; en
3) de onderneming moet actief redelijke maatregelen treffen (denk aan een geheimhoudingsovereenkomst of NDA, een non-disclosure agreement) om te voorkomen dat de informatie uitlekt.
Als eenmaal is vastgesteld dat het om bedrijfsgeheimen gaat zoals bedoeld in de wet, kun je onder meer verbieden dat de concurrent de bedrijfsgeheimen openbaar maakt of gebruikt.
Uit CRM of eigen onderzoek?
Volgens Locus betrof het uitgebreide marktonderzoek bedrijfsinformatie die de ex-werknemer alleen maar uit het CRM-systeem van Locus had kunnen halen. Die informatie openbaar maken of gebruiken zou daarmee dus onrechtmatig zijn. Maar in werkelijkheid zat dit anders: de ex-werknemer had alle gegevens uit zijn onderzoek zelf via zijn eigen netwerk en online (uitvoerig) onderzoek achterhaald. Het ging dus eigenlijk om informatie die (óók) openbaar toegankelijk was, zoals via LinkedIn, ZoomInfo en Sales Navigator. Daarbij waren de lijsten ook op eigen gelegenheid en in de privétijd van de ex-werknemer tot stand gekomen.