Spijt van schikking: overeenkomst blijft in stand

Een schikking heeft vaak de voorkeur boven het voeren van een rechtszaak. Het scheelt immers een hoop advocaatkosten en een lange periode van onzekerheid, waar je toch vaak mee te maken hebt bij een gang naar de rechter. Maar zo’n schikkingsovereenkomst is in verreweg de meeste gevallen wel definitief; je kunt er niet zomaar achteraf op terugkomen als je later anders over de zaak denkt of zelfs als de feiten in de toekomst anders komen te liggen. Dat je goed moet nadenken over een schikkingsovereenkomst, en de gevolgen daarvan op de langere termijn, laat een rechtszaak tussen Samsung en tonerdealer PrintAbout zien.

Schikkings- of vaststellingsovereenkomst

Samsung betichtte tonerwinkel PrintAbout ervan inbreuk te maken op beschermde octrooien en modelregistraties van Samsung door (merkloze) toners te verkopen die geschikt waren voor Samsung printers. Hoewel de partijen bij de rechter belandden, bereikten ze later een schikkingsovereenkomst, ook wel een vaststellingsovereenkomst genoemd. Deze is wettelijk geregeld en heeft als doel dat de partijen over en weer vaststellen hoe een conflict tussen hen wordt beëindigd. Belangrijk daarbij is dat de wijze waarop partijen het conflict vaststellen leidend is, zelfs als de feiten in werkelijkheid anders blijken te liggen.

De schikkingsovereenkomst tussen Samsung en PrintAbout bevatte onder meer een zogenaamde onthoudingsverklaring, waarin PrintAbout (kort samengevat) verklaarde dat zij geen inbreuk meer zou maken op de betreffende octrooien en modelregistraties van Samsung. Ook moest PrintAbout aan Samsung een symbolisch (maar toch ook weer niet gering) bedrag van 10.000,- EURO aan schade vergoeden.

Nietigheid van Samsungs octrooien en modelregistraties

Dit alles gebeurde in 2013. In de jaren die volgen, raakt Samsung verwikkeld in meerdere procedures waarbij andere webshops de geldigheid van verschillende octrooien en modelregistraties van Samsung in twijfel trekken – waaronder octrooien en modelregistraties die het onderwerp waren van het conflict tussen Samsung en PrintAbout. Met succes voor Samsungs tegenstanders: de uitkomst van de verschillende lange en complexe procedures is dat (een groot deel van) deze octrooien en modelrechten van Samsung inderdaad nietig bleken, met als gevolg dat ze formeel nooit geldig waren geweest.

Is de schikkingsovereenkomst geldig?

Nadat PrintAbout dit ontdekte was zij not amused. Zij had immers een overeenkomst getekend op basis waarvan zij bepaalde producten jarenlang niet heeft mogen verkopen. En ze had Samsung een schadevergoeding betaald. Achteraf dus kennelijk (grotendeels) onterecht. Voor PrintAbout, die vond dat ze hierdoor schade had geleden, was dit aanleiding om de schikkingsovereenkomst aan te vechten bij de rechter.

Handelde Samsung onrechtmatig?

In de procedure voerde PrintAbout onder meer aan dat Samsung onrechtmatig had gehandeld door te schermen met haar – inmiddels nietig verklaarde – octrooien en modelregistraties, wat uiteindelijk tot de schikkingsovereenkomst heeft geleid. Deze vlieger gaat echter niet op. Het kan zijn dat een houder van octrooien, modellen of andere IE-rechten ten onrechte schermt met rechten die achteraf niet blijken te bestaan, maar dit is in principe niet zonder meer onrechtmatig.

Schermen met (niet-bestaande) IE-rechten kán wel onrechtmatig zijn, maar dat is pas het geval als het voor de houder van meet af aan duidelijk was dat die rechten in werkelijkheid niet bestaan of als de hij diende te beseffen dat er een “serieuze, niet te verwaarlozen kans” bestond dat de gestelde rechten ongeldig zouden blijken. Het gaat er dus om dat je als houder van IE-rechten niet tegen beter weten in met gestelde rechten schermt, want dan handel je onzorgvuldig. Zeker omdat Samsungs octrooien in het begin waren ook onderzocht op haalbaarheid (met gunstige uitkomst), komt de rechter hier tot de conclusie dat Samsung niet onrechtmatig heeft gehandeld richting PrintAbout.

Dat de octrooien en modelregistraties uiteindelijk toch niet geldig bleken te zijn, maakt hier dus niet uit: Samsung kon destijds, in 2013, de IE-rechten inroepen tegen PrintAbout en heeft toen dus niet onrechtmatig gehandeld.

Ook geen dwaling of misbruik van recht

PrintAbout voerde onder anderen verder nog aan dat er sprake was van dwaling en misbruik van omstandigheden. Maar de rechter gaat ook hier niet in mee: Samsung had geen wezenlijke informatie achtergehouden en zij had destijds ook geen reden om ervan uit te gaan dat haar octrooien later zouden sneuvelen. Ook hoefde Samsung PrintAbout niet van tevoren in algemene zin in te lichten dat er een (theoretische) mogelijkheid bestond dat de octrooien of modellen wel eens nietig zouden kunnen zijn. Kortom: de rechter houdt de overeenkomst in stand.

Informatieplicht Samsung?

Interessant is nog in hoeverre op een partij als Samsung de verplichting ligt om de wederpartij later nog in te lichten over belangwekkende ontwikkelingen rondom een ingeroepen IE-recht, als die het onderwerp is van een schikkingsovereenkomst.

De rechter oordeelt dat die verplichting er in zijn algemeenheid niet is. De bedoeling van de schikking is nu juist om een einde te maken aan een opgekomen conflict en beide partijen hebben daar uitgebreid over onderhandeld. Dat betekent dat je er dus later niet automatisch op terug moet komen als er belangrijke ontwikkelingen zijn over de ingeroepen rechten. In dit geval was er ook niet uitdrukkelijk zo’n informatieplicht voor Samsung opgenomen. Daarnaast bevatte de schikking ook geen periodieke betalingsverplichting, bijvoorbeeld voor een doorlopende licentievergoeding. Als die er wel was geweest, had dat misschien nog een ander licht op de zaak geworpen. Maar voor Samsung bestond er dus geen informatieplicht.

PrintAbout trekt daarmee dus aan het kortste eind en blijft gebonden aan de overeenkomst. Deze uitkomst laat zien dat je echt goed moet nadenken over hoe je een zaak schikt, want eenmaal ondertekend, zit je er wel aan vast. Vragen over het oplossen van een conflict of mogelijke inbreuk op jouw werk of merk? Ik help je graag verder.